Mamo

Mamo! Ty dla mnie
Byłaś zawsze tą jedyną
Moim skarbem
Moją miłością
Moim brylantem 
Wśród szarych wapieni
Kocham Cię  nadal
Mimo, że Ty odwracasz ode mnie
Swą smutną, zmęczoną twarz...
    Cóż mam zrobić
    By zmazać swe błędy? 
    Aby na Twej twarzy pojawił się 
    Promyk uśmiechu 
Nie mam na nic czasu
Ciągle żyję w pośpiechu
A Ty?
Siedzisz zapewne w kuchni- przy oknie...
Tak jak
to było zawsze
Gdy byłyśmy dla siebie
Tak bardzo ważne
Widzę to swym sercem
Jak z pięknych oczu Twoich
Płyną gorzkie, bolesne łzy
      Czemu nie mogę być z Tobą?
      Utulić Cię jak Ty mnie tuliłaś?
      Pocieszyć Twe serce?
      Tak pełne żalu, goryczy i bólu?
      Ty zawsze byłaś przy mnie 
     Kiedy byłam małą dziewczynką Mamuniu.....